Gadómy po kociewsku.

 Tego dnia, czyli przedwczoraj, moja córka przypomniała mi 😂, że ponoć, miałam jej pomóc w napisaniu wypracowania z języka polskiego. No nie może być 😅😊... 

No, ale coś tam mnie pytała, a raczej prosząco rozkazywała:  

- No Mamuś, ty masz pełno tych regionalnych książek, interesujesz się tym, to mi napiszesz? Pliiisss...

- Zaraz, zaraz... Na jaki to ma być temat?...              

 I to było, o jedne pytanie za daleko.                       

 - Charakterystyka gwary kociewskiej. - i już widzę, jak jej się micha cieszy.                                     

- O nie, nie, moja droga. Ja ci mogę wyszukać potrzebne materiały, ale ty to napiszesz!... Tylko nie dzisiaj, bo nie mam czasu, na to...                     

  - Do piątku, bo muszę to wysłać pani, przez taimsa...

No i to był właśnie piątek, i to późny wieczór, coś koło godziny 19-tej 🤣                                                   - ja muszę napisać to wypracowanie, Mamuś...🙏

Ale szybko,... mi przypomniała!... Teraz ja muszę sobie przypomnieć, gdzie mogę znaleźć rzetelne informacje, na temat gwary kociewskiej... Kurcze, przecież przez ten remont pokoju, a przy okazji wymianę mebli, to moją całą biblioteczkę, musiałam wynieść na górę, czyli na strych. Tylko gdzie ja to mogę znaleźć?... Rysunkowy Elementarz ze słówkami kociewskimi znalazłam od razu, bo pamiętałam, że mam go w swoim pokoju. Tymczasem, nie o to, tylko chodziło. Chodziło o opracowanie charakterystyki gwary kociewskiej. Szukam dalej w zakamarkach, mojego szarego umysłu... Mam!... Wiem, gdzie to znajdę! - w zeszytach kociewskich! - a ich jest chyba ze dwanaście! 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Smaki Kociewia w Zajeździe Gniewko

  Pomimo, że listopad przynosi ze sobą dość nostalgiczny nastrój, ten dzień miał w sobie coś szczególnego. Był to czas, kiedy bladą, jesienną aurę rozgrzały wspomnienia spędzonego czasu w Grudziądzu, gdzie leniwie moczyliśmy się w relaksujących solankowych basenach. Po pełnym relaksie w solankowych basenach Grudziądza, postanowiliśmy wyruszyć w kierunku Zajazdu Gniewko. To miejsce znane z autentycznych potraw kuchni regionalnej Kociewskiej, które mają w sobie prawdziwy smak i duszę. Zaledwie dwugodzinny pobyt w Grudziądzu napełnił nas energią, ale apetyt na lokalne specjały wciągał nas jak magnes.  Wjeżdżając do Zajazdu Gniewko, znanego z regionalnej kuchni kociewskiej, poczułam, jak zapachy unoszące się w powietrzu obiecują prawdziwą ucztę. To miejsce, w którym tradycja kulinarna splata się z nowoczesnością, a każde danie opowiada swoją unikalną historię. Miła pani obsługująca wnętrze skierowała nas do przytulnej Sali kominkowej. Zamówienia, które złożyliśmy, tylko p...
Czytaj więcej

Natura kobiety rozkwita w ogrodzie.

  Ogrody, w których pielęgnujemy rośliny, są odzwierciedleniem naszego instynktu opiekuńczego. Kiedy podlewamy kwiaty, czujemy, że dbamy nie tylko o nie, ale także o siebie. „Nasza troska o przyrodę jest odbiciem troski, jaką nosimy w sercach dla innych.” Tak jak z miłością rodzicielską, również w ogrodzie możemy odkrywać swoją siłę w opiece i oddaniu. Każdy nowy pączek, który rozkwita, stanowi symbol naszego wysiłku i miłości.   Wrażliwość na kolory, naturalna potrzeba piękna, opiekuńczość - te cechy zagnieżdżone są w każdej z nas. Dlatego właśnie tak bardzo kochamy ogrody, które samodzielnie tworzymy. W ogrodach znajdujemy nie tylko wytchnienie i relaks, ale również możliwość lepszego poznania samej siebie.   Kobieta już od wieków była związana z naturą. Była strażniczką ziemi, opiekunką roślin i zwierząt. Jej naturalne instynkty i wrażliwość na piękno otaczającego świata sprawiają, że ogrody stają się dla niej miejscem szczególnym. To przestrzeń, gdzie można oddać ...
Czytaj więcej

Wczoraj to już historia, a jutro to tajemnica...

   Za bardzo się przejmujesz tym, co było, wiesz? I tym, co będzie też...   Wczoraj to już historia, a jutro to tajemnica – w tych prostych słowach kryje się cała mądrość, którą tak często ignorujemy. W świecie, który nieustannie pędzi do przodu, łatwo wpaść w pułapkę myślenia o przeszłości i przyszłości. To, co było, to bagaż, który wciąż niesiemy na plecach, a to, co będzie, jest jak zasłona, która pozostaje nietknięta.   Ale dzisiaj? Dzisiaj to Dar Losu. I to jest najważniejsze. Czasami zadaję sobie pytanie: co robimy, gdy otrzymujemy dar? Zazwyczaj go celebrujemy, cieszymy się nim, dzielimy z innymi. Dlaczego więc traktujemy dzień, który mamy tu i teraz, jak coś mniej wartościowego?   Często żyjemy wspomnieniami, roztrząsając decyzje, które podjęliśmy, sytuacje, które nas dotknęły. A co z tym, co możemy zrobić dzisiaj? Każdy poranek to nowa szansa na odkrycie piękna, które nas otacza. Każdy dzień jest jak kartka w dzienniku życia, którą możemy wypełnia...
Czytaj więcej