Rozmyślania półwiecznej Babki

  Dziś chciałabym podzielić się z Wami niezwykłym przeżyciem, które miało miejsce podczas mojej codziennej wędrówki po moim ogródku. Słońce świeciło wysoko na niebie, a powietrze napełnione było zapachem kwiatów. W śród kwiatów mojego ogrodu dostrzegłam niewielkiego intruza, który zafascynował mnie swoją urodą i energią.   Natknęłam się na małego, lecz fascynującego mieszkańca natury – furczaka gołąbka.  Czymże jest ten mały owad, który na pierwszy rzut oka przypomina kolibra? To nie tylko zwyczajna ćma, ale prawdziwy akrobata w krainie kwiatów!  Furczak gołąbek, brzmi jak zaklęcie z bajki. To nie jest zwykła ćma; to stwór, który w ciągu dnia, jakby zaprzeczając przyzwyczajeniom swojej rodziny, z gracją krąży wokół kwiatów, poszukując nektaru. Wygląda jak koliber – te same zwinne ruchy, ten sam olśniewający błysk w skrzydłach. Przypomniało mi to, jak bardzo życie potrafi nas zaskoczyć. Nawet wśród codziennej rutyny można natknąć się na coś wyjątkowego, na coś, co prz...

  Jesień nadeszła niepostrzeżenie, malując świat wokół nas. P ierwsze, co przychodzi nam do głowy,   to paleta barw – od złotych odcieni liści, przez rudą miedź, po intensywną czerwień.  Chłodny wiatr przynosi ze sobą zapach mokrej ziemi i świeżych owoców, a w naszych sercach budzi tęsknotę za ciepłymi dniami lata.  Ta pora roku niesie ze sobą nie tylko zmiany w naturze, ale również w naszych nastrojach i codziennych rytuałach. I właśnie wtedy, gdy dni stają się chłodniejsze,  a słońce świeci coraz niżej,   to także czas, gdy przyroda ogłasza, że pora zebrać plony, a w parku, na trawie i przy ścieżkach zaczynają pojawiać się małe, brązowe skarby – kasztany.   Kasztany – zdobycze jesieni, które od lat zachwycają nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Ich błyszcząca, brązowa powierzchnia wabi nas do zbierania ich w garściach, by móc przez chwilę poczuć się jak w czasie beztroskiego dzieciństwa.  Zbieranie kasztanów to nie tylko zabawa, ale także chwil...

  W naszym pięknym województwie pomorskim na kociewiu, życie toczy się w rytmie codziennych zajęć. Nad Wisłą, wśród malowniczych krajobrazów, ludzie hodują swoje zwierzęta, pielęgnują ogrody i cieszą się urokami prostego, wiejskiego życia. Poranki wypełnione są dźwiękami budzącej się natury; śpiew ptaków towarzyszy nam podczas zbierania świeżych jajek czy dojenia krów. Nie ma w tym pośpiechu ani stresu – w naszym regionie czas zdaje się płynąć wolniej.   Jednak w miarę jak uzmysławiamy sobie urok codzienności, nasza uwaga kieruje się ku innym regionom. W Kotlinie Kłodzkiej, gdzie jeszcze niedawno życie układało się w harmonijny sposób, nadeszły zawirowania. Powódź i fala, która zalała domostwa, anuluje wielu ludziom marzenia i plany, jakie budowali przez całe życie. Nie możemy sobie nawet wyobrażać, jak frustrujące i przerażające jest dla nich oglądanie zniszczeń, które spadły na ich rodziny i społeczności.   Nie śmiem stawać w butach tych, którzy muszą stawiać czoła ...

   Dziś kosimy kukurydzę. A dla naszych krówek to nie tylko niewielka przyjemność, ale także przezimowanie w dobrej kondycji – bo kto by pomyślał, że takie rośliny przyczyniają się do zdrowia i szczęścia hodowlanych dam.  Dzień koszenia kukurydzy! Dzień, który co roku przypomina nam, jak ważne są zapasy na zimę, nie tylko dla krówek, ale chyba dla każdego z nas.  Rozpoczynamy nasze coroczne koszenie kukurydzy na zimę dla naszych krówek. Co roku w tym czasie zbierają się sąsiedzi, przyjaciele i rodzina, by wspólnie zrealizować tę ważną misję. Koszenie kukurydzy to nie tylko zwykła praca w polu – to rytuał, który scala naszą społeczność. Najczęściej odbywa się w ramach pomocy sąsiedzkiej. My, rolnicy, wiemy, że wspólne działanie przynosi radość i efekty, których nie byłoby, gdyby każdy działał tylko na własną rękę.  To jak orkiestra, w której każda osoba gra swoją rolę. Mamy więc dziesięciu chłopa z maszynami, a każdy z nich wie, co robić. Jedni ścinają kukurydzę,...

   A gdybym się Ciebie zapytała: Kto jest najważniejszy w Twoim życiu? …  To na którym miejscu byś Siebie wymieniła lub wymienił?  Choć być może teraz zaskoczyłam Cię pytaniem, które zdaje się być prozaiczne, uwierz mi — jest głębsze, niż się wydaje. W codziennym zgiełku życia, w wirze obowiązków i relacji z innymi, łatwo jest zapomnieć, jak ważne jest myślenie o sobie. Więc kto jest najważniejszy w Twoim życiu? Na którym miejscu wymienisz siebie? Zaledwie wczoraj podczas spaceru po okolicznych ścieżkach Kociewia, pomyślałam o tym, jak często odpuszczamy sobie nasze własne potrzeby, marzenia i pragnienia.  Wiele z nas odpowiedziałoby na to pytanie, wymieniając bliskich - rodziców, partnera, dzieci czy przyjaciół. Nasze życie jest przecież splecione z ich obecnością, ich radościami i smutkami. Ale czy zastanawiałeś się kiedyś, co się dzieje, kiedy to Ty nie jesteś na liście priorytetów? Gdy pozwalasz, aby obowiązki przyćmiły własne pasje, marzenia oraz potrzeby? ...

  Dziś tłoczyły się w moich myślach obrazy utraconych chwil. Pogrzeb naszego sąsiada ze wsi, człowieka, który przeżył siedem dekad, był dla mnie momentem refleksji.   Ceremonia odbyła się w mieście, z którego pochodzę — miejscu pełnym wspomnień. To tam, w szkole, w której uczęszczałam jako mała dziewczynka, odkrywałam świat poprzez lektury, śmiech z przyjaciółmi i niekończące się rozmowy z nauczycielami. A dzisiaj, w cieniu smutku, przypomniałam sobie, jak życie nieustannie łączy się z odejściem.   Wrzesień. Dzieci w radosnym zamieszaniu biegły do szkół, gotowe na nowe wyzwania i poznawanie tajników wiedzy. Ich uśmiechy, te drobne promyki radości w świecie, który czasami wydaje się szary, przypomniały mi, że życie to nieustanny cykl: radość i smutek przeplatają się niczym wątki w tkanym kobiercu. W chwilach takich jak ta, gdy żegnamy bliskich, zwracam uwagę na piękną pętlę, jaką tworzy czas – kształtując nas, ucząc, i dając nam siłę, by wstać po każdej stracie. ...